ریحانه

ریحانه ی زیبای ما در بارگاه ملائک پاسبان شهنشاه ایران زمین در حالی که به گنبد طلایی اش چشم دوخته و به حضرتش سلام میداد، وارد سومین بهار زندگیش شد و ما دو سال و نه ماه با او بودنمان را شکر گفتیم. از همه ی مهربانانی که تولد بی نظریمان را تبریک گفتند سپاسگزاریم. و یک دنیا سپاس از خدای مهربانیها. در پناه خداوند یکتا ببالی و بالا بروی نازنین ریحانه ی من.

دیدی حق با من بود. دیدی نمیخواستم ببینمت. دیدی جان مادر؟ وقتی عازم بیمارستان بودم با خودم فکر میکردم نمیخواهم ببینمت، آخر من بچه های دیگری هم میخواهم و اگر ببینمت، این صحنه در لحظه ی تولد هرکدامشان مدام در ذهنم تکرار میشود!!! باز هم خدای مهربانم بر دیدگانم منت نهاد و بر خلاف خواسته ی احمقانه ی دل نادانم دیدمت و دنیایی از نور را برایم به ارمغان آوردی. و امروز میخواهم از دلتنگی ام بگویم که خدا فقط میداند چقدر دلم برای آن صورت زیبا و بی مثالت تنگ شده. امروز میخواهم بگویم آرزو میکنم کاش لحظه ی دیدارت متوقف میشد بر روی مردمک چشم من و تو. آخر ای دل نادان چطور ندانستی که حتی اگر یک روز هم باردارش بوده باشی باز هم مادری؟ چطور ندانستی؟ حالا د...